Λεπτομερή χαρακτηριστικά του ιού του ανθρώπινου θηλώματος

Στις αρχές του περασμένου αιώνα, ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος αναφέρθηκε ως ο λόγος για την εμφάνιση των κονδυλωμάτων. Ωστόσο, αργότερα αποδείχθηκε ότι θα μπορούσε να προκαλέσει την ανάπτυξη του καρκίνου των γεννητικών οργάνων μεταξύ των εκπροσώπων τόσο των φύλων όσο και των καρκινωμάτων του λαιμού και του ορθού. Ανάλογα με την περιοχή των κλινικών εκδηλώσεων, οι γιατροί κατάφεραν να διακρίνουν διαφορετικούς τύπους HPV και να τους συνδυάσουν σε ένα συγκεκριμένο σύστημα.

Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος

Ένας αυξανόμενος αριθμός ατόμων αναρωτιούνται: λοίμωξη από HPV - τι είναι αυτό; Αυτή η συντομογραφία περιγράφει μια ομάδα ιών που είναι κοινές και ετερογενείς στη δομή που μπορεί να επηρεάσει τις μεμβράνες του δέρματος και του βλεννογόνου. Αυτή η ουσία μολύνεται από μεγάλο χρονικό διάστημα. Έτσι, οι κονδυλωμάτων είναι γνωστοί νωρίτερα από τους Έλληνες και τους Ρωμαίους και για τα κονδύλια της περιφέρειας του Anogenity. Η PCR ήταν ακόμη σε θέση να διακρίνει το DNA του τύπου HPV 18 του τύπου της μούμιας της Maria Aragon (XVI Century). Και μόνο στις αρχές του XXI αιώνα έχουν την ευκαιρία να επηρεάσουν την εξάπλωση ενός παθογόνου μέσου.

Αρχές ταξινόμησης

Υπάρχουν αρκετές απόψεις σχετικά με τον αριθμό των ειδών HPV. Βρέθηκε επίσημα ότι η ομάδα περιλαμβάνει περισσότερες από 170 φυλές. Δημιουργούν 5 γένη και περίπου 130 πράκτορες περιγράφονται και εξετάζονται λεπτομερώς. Ωστόσο, οι επιστήμονες γνωρίζουν ήδη σχεδόν 600 είδη στους ανθρώπους.

Ταξινόμηση του ιού του ανθρώπινου θηλώματος

Για πρώτη φορά, ο HPV καταχωρήθηκε ως ένα μόνο είδος το 1971. Μέχρι στιγμής, η γνώση του έχει εμπλουτιστεί πάρα πολύ, το οποίο χρησίμευε ως παρορμήσεις για τη δημιουργία μιας ταξινόμησης και όχι μόνο αντικατοπτρίζει το είδος, αλλά και το γένος στο οποίο ανήκει ο κορμός. Στην πράξη, αυτό έχει μεγάλη σημασία επειδή βοηθά στον προσδιορισμό των κλινικών εκδηλώσεων και της μορφής της πορείας της λοίμωξης.

Οι τύποι ιών αναγνωρίζονται σύμφωνα με τα ακόλουθα κριτήρια:

  • Μέθοδος μετάδοσης.
  • Στόχοι (δέρμα ή βλεννογόνο) ·
  • Ασθένειες που αναπτύσσονται με βάση τη μόλυνση.
  • Βαθμός ογκογονικότητας.

Η ταξινόμηση σύμφωνα με τον βαθμό καρκινογένεσης είναι απαραίτητη για την πρόληψη των συνεπειών σε σχέση με την ανάπτυξη του καρκίνου.

Τύποι HPV:

  • Χαμηλή γραμμή κινδύνου 6, 12, 14, 42-44.
  • Μέσος κίνδυνος - Τύπος 31, 35, 51;
  • Υψηλός κίνδυνος - 16, 18, 45, 56, 58, 59.

Αυτή η ταξινόμηση σας επιτρέπει να αξιολογήσετε με σαφήνεια τον βαθμό κινδύνου και να αναπτύξετε μια κατάλληλη στρατηγική θεραπείας.

Οι πιο επικίνδυνες φυλές

Έχει αποδειχθεί ότι ο HPV προκαλεί την ανάπτυξη του χόριο και μπορεί να οδηγήσει στο σχηματισμό καλοήθων σχηματισμών στο πρόσωπο, το λαιμό, την πλάτη, την πλάτη, το στομάχι, από τους οποίους όλοι μοιάζουν με δυσπλασία και δυσπλασία οχημάτων. Αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις το υψηλό και εισαγόμενο παθογόνο προκαλεί την ανάπτυξη της ογκολογίας τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες. Ο ιός μεταδίδεται κυρίως σεξουαλικά και τα αντισυλληπτικά φραγμού δεν είναι σε θέση να προσφέρουν 100% προστασία από τη διείσδυσή του.

Οι ακόλουθες φυλές θεωρούνται οι πιο επικίνδυνες:

  • Condylomatosis (η εμφάνιση της έντονης ανάπτυξης) - 6, 42.
  • Μικροί επίπεδες σχηματισμοί που σχηματίζονται στους τοίχους του κόλπου και του καναλιού λαιμού - 30, 33, 42, 43, 55, 57, 64, 67.
  • Το καρκίνωμα του τραχήλου της μήτρας είναι 31, 35, 39, 54, 66. Το πιο επικίνδυνο είναι το HPV του 16ου και 18ου τύπου.

Είναι σημαντικό να γνωρίζετε! Ακόμη και μετά τον εντοπισμό του τύπου του ιού, δεν πρέπει να πανικοβληθείτε, καθώς οι πιο κακόβουλες φυλές μπορούν να βρίσκονται σε κατάσταση "ύπνου" για μεγάλο χρονικό διάστημα. Για δεκαετίες, η μόλυνση στον σχηματισμό καρκίνου του τραχήλου της μήτρας μπορεί να περάσει εδώ και δεκαετίες.

Η διείσδυση του ιού στο σώμα

Ο θηλώος θεωρείται εξαιρετικά μεταδοτικός και κάθε τύπος μπορεί να μεταδοθεί χρησιμοποιώντας μια συγκεκριμένη μέθοδο.

Οι κύριες επιλογές για τη διείσδυση του παθογόνου στο σώμα του "θύματος" είναι οι εξής:

  1. Σε σεξουαλική επαφή με τον φορέα του ιού. Ο πιο συνηθισμένος τύπος μόλυνσης. Ο κίνδυνος είναι τόσο παραδοσιακή όσο και άλλη έκδοση των σχέσεων. Δεδομένου ότι το μέγεθος του παθογόνου είναι πολύ μικρότερο από τη διάμετρο των πόρων του προφυλακτικού, το αντισυλληπτικό δεν μπορεί να προσφέρει 100% προστασία.
  2. Ένας κάθετος τύπος μόλυνσης περιλαμβάνει τη μεταφορά του ιού στη μητέρα στο παιδί στη διαδικασία εργασίας. Ένα μη έμπειρο μέσο μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση ενός νεογέννητου λαρυγγικού θηλυκώσεως σε ένα νεογέννητο, δηλαδή τον σχηματισμό ανάπτυξης των βλεννογόνων και του στόματος και των λιγότερο συχνών γεννητικών οργάνων.
  3. Η μέθοδος επαφής για τη μεταφορά λοιμώξεων θεωρείται επίσης συχνά. Ορισμένες φυλές διαφέρουν στην επιβίωση, έτσι ώστε να μπορούν να διατηρήσουν τη δραστηριότητά τους σε ένα υγρό περιβάλλον. Εάν επισκεφθείτε σάουνες, πισίνες, λουτρά με κοινή χρήση των επιπέδων προσωπικής υγιεινής, ο κίνδυνος μόλυνσης αυξάνεται, ειδικά αν υπάρχουν διακριτικά μικροκύματα στο δέρμα.
  4. Η αυτόματη μετατόπιση ή η αυτο -επέκταση μπορεί να συμβεί τυχαία μετάδοση ενός ζωντανού κυττάρου ιού από μια κατεστραμμένη περιοχή σε υγιή μέρη του δέρματος κατά τη διάρκεια του ξυρίσματος, της αποτρίχωσης και απλά όχι των κανόνων υγιεινής.

Είναι σημαντικό να γνωρίζετε! Το αιτιώδες μέσο ενός υψηλού καρκινογόνου κινδύνου μεταδίδεται κυρίως σεξουαλικά και τα αντισυλληπτικά φραγμού δεν εγγυάται πλήρη προστασία από λοιμώξεις. Αυτό δεν οφείλεται μόνο στο μικρό μέγεθος του ιού, αλλά και στον εντοπισμό της επιφάνειας του χόριο, που δεν καλύπτεται από προφυλακτικό.

Οι λόγοι για την εξέλιξη της θηλυκώσεως

Ανεξάρτητα από το βαθμό της ογκογονικότητας, ο HPV είναι δύσκολος, δηλαδή μπορεί να ζήσει στο ανθρώπινο σώμα χωρίς να δείχνει με κανέναν τρόπο. Ανάλογα με την κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος, η περίοδος επώασης από 2 έως 3 εβδομάδες μπορεί να διαρκέσει σε αρκετά δέκα χρόνια. Ως εκ τούτου, οι άνθρωποι που δεν έχουν εξωτερικά σημάδια δεν υποψιάζονται καν έναν μολυσματικό παράγοντα στο σώμα τους.

Η γρήγορη εξάπλωση δεν ξεκινά αμέσως, αλλά μόνο υπό ευνοϊκές συνθήκες, δηλαδή την αποδυνάμωση του προστατευτικού μηχανισμού, ο οποίος συμβαίνει στο πλαίσιο των ακόλουθων παραγόντων:

  • Άγχος, υπερφόρτωση.
  • φτωχή και μονότονη διατροφή.
  • ορμονικές παραβιάσεις.
  • Κακές συνήθειες - καπνιστής καπνίσματος και κατάχρηση οινοπνεύματος.
  • Συχνές αμβλώσεις, επιπλοκές μετά τη γέννηση.
  • Φλεγμονώδεις και μολυσματικές ασθένειες του γονιδιακού συστήματος ·
  • IPPP, συμπεριλαμβανομένου του AIDS, του HIV, του έρπητα.
  • Χρόνιες ασθένειες στο επίπεδο φθοράς ·
  • Η ώρα της εγκυμοσύνης.

Η ομάδα κινδύνου είναι κυρίως από το δίκαιο σεξ. Η πιθανότητα αύξησης της μόλυνσης στην αναπαραγωγική ηλικία των 20 έως 45 ετών και οδηγεί την ενεργό σεξουαλική ζωή.

Συμπτώματα σε διαφορετικά στάδια

Η λοίμωξη του θηλώματος μπορεί να προκληθεί ή να επιλυθεί σε λανθάνουσα ή υποκλινική μορφή. Οι συμπτωματικές εκδηλώσεις της νόσου είναι μεταβλητές λόγω του τύπου HPV, του κινδύνου τους. Η κρυμμένη πορεία της νόσου χαρακτηρίζεται από την έλλειψη σημείων.

Εξωτερικά σημάδια:

  • Θηλώματα;
  • επίπεδη και χυδαία κονδυλωμάτων.
  • Αιχμηρή κονδύλια.

Έντυπα που δεν είναι ορατά κατά τη διάρκεια της εξωτερικής επιθεώρησης:

  • Δισκορεύσεις.
  • Coilozytosis;
  • Epitheldysplasia.

Οι υποτροπές στο φόντο του θηλώματος εμφανίζονται με τη μορφή τέτοιων παθολογιών:

  • Διευκόλυνση με ελαφρές επιθηλιακές αλλαγές.
  • Στην πραγματικότητα δυσπλασία.
  • Όγκος καρκίνου.
  • Επίπεδη καρκίνωμα κυττάρων.

Είναι σημαντικό να γνωρίζετε!Εάν ο ιός που δεν είναι επιζήμια στο Fogererie, ο σχηματισμός των κονδυλωμάτων, που βρίσκονται στους φοίνικες, βρίσκονται στις φοίνικες, βρίσκεται. Ελλείψει καλλυντικών καταγγελιών, δεν υπάρχουν ενδείξεις απόστασης.

Σε μια γυναίκα, ένας πυρετός, ρίγη, κνησμός, άνοδος της θερμοκρασίας και κολπική εκκένωση αναπτύσσονται κατά τη διάρκεια μιας επιδείνωσης.

Περισσότερα για τις συνέπειες

Ο τύπος και η σοβαρότητα της λοίμωξης από HPV καθορίζονται από τη δραστηριότητα του παθογόνου και του τύπου του. Με τον γονότυπο ενός υψηλού ογκογόνου κινδύνου, μια εκτεταμένη αντιγραφή βοηθά στην αύξηση του αριθμού των κυτταρικών δομών με τη μετάλλαξη του γονιδιώματος.

Στο πλαίσιο του βακτηριακού κολπίσκου, ο μετασχηματισμός του αυχενικού θορυβώδους και μια σειρά άλλων παθολογικών διεργασιών αυξάνεται που αναλαμβάνει τον κίνδυνο προ -bricen στάδιο ή την ανάπτυξη κακοήθους όγκου.

Το τελευταίο περιλαμβάνει τις ακόλουθες συνθήκες.

  1. Καρκίνος του τραχήλου της μήτρας. Η δεύτερη ασθένεια μετά τον καρκίνο του φλοιού στις γυναίκες. Περισσότερο από το 70% όλων των περιπτώσεων προκαλείται από τη δραστηριότητα του τύπου HPV 16 και 18.
  2. Καρκίνωμα του κόλπου και του αιδοίου. Στη δομή των ογκοπαθολογιών στην περιοχή των ανισοειδών, καταλαμβάνει ένα μέτωπο. Κάθε δέκατη περίπτωση προκαλείται από έναν κορμό χαμηλών κτιρίων 6 ή 11 και το ένα τρίτο όλων των ασθενειών προκαλείται από τον ιό 16 και 18.
  3. Πρωκτικό καρκίνο. Βρίσκεται κυρίως στις γυναίκες, αλλά και οι εγγεγραμμένοι ομοφυλόφιλοι σε άνδρες που ασκούν τη μη συμβατική μέθοδο των σχέσεων, αν και οι γιατροί δεν αποκλείουν κανένα άλλο τρόπο μετάδοσης λοιμώξεων. Η αιτία της ογκοπαθολογίας είναι η δραστηριότητα των HPV 18 και 16.

Φυσικά, αυτό δεν είναι μια πρόταση, αλλά σε σχέση με αυτά τα δεδομένα, η ανάγκη για προσεκτική γυναικολογική και καρκίνο διαγνωστικά αυξάνεται. Μια ολοκληρωμένη εξέταση επιτρέπει τον εντοπισμό διαρθρωτικών αλλαγών στα κύτταρα και τους ιστούς στα πρώτα στάδια, γεγονός που συμβάλλει στον ανθρώπινο θηλώριο για να προσδιορίσει τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να αντιμετωπιστούν σωστά.

Διαγνωστική διαδικασία

Όπως ήδη αναφέρθηκε, τα διαγνωστικά μέτρα διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη βλάβη της λοίμωξης από τον HPV.

Η σύγχρονη δοκιμή πραγματοποιείται με ιδιαίτερη φροντίδα και περιλαμβάνει διάφορες διαδικασίες:

Διαγνωστικές μεθόδους διαγνωστικού ιού ανθρώπινουPapilloma
  1. Οι πρωταρχικές συμβουλές περιλαμβάνουν μια οπτική επιθεώρηση για τον εντοπισμό εξωτερικών σημείων (κονδυλώματα, θηλώματα). Όταν εντοπιστεί ανάπτυξη στην ουρογεννητική περιοχή, ο γιατρός καθοδηγεί τον ασθενή σε πρόσθετη εξέταση του τραχήλου ή της ουρεθοσκόπησης.
  2. Δοκιμή PAPA ή κυτταρολογική εξέταση με επίχρισμα σύμφωνα με τη μέθοδο Papanicolau. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα που χωρίζονται σε τάξεις, ο γιατρός καθορίζει τους κινδύνους της διαδικασίας μόλυνσης. Επομένως, ο 1 και ο 2ος βαθμός δείχνουν την κανονική κατάσταση του ιστού, 3 - την αρχή των παθολογικών αλλαγών, η 4η και η 5η τάξη χαρακτηρίζει την παρουσία ογκογονικών κυττάρων.
  3. Κολποσκόπηση. Διεξάγεται σε δυσπλαστικές αλλαγές στον ιστό του τραχήλου. Η δοκιμή με οξικό οξύ συνταγογραφείται για να διευκρινιστεί η δραστικότητα του ιού του θηλώματος. Ένα θετικό αποτέλεσμα φαίνεται με τη μορφή ενός μοτίβου μωσαϊκού στην επιφάνεια του επιθηλίου.
  4. Ιστολογία. Η εξέταση του δείγματος του προσβεβλημένου ιστού πραγματοποιείται εάν είναι απαραίτητο για την εξέταση των κυττάρων και των παθολογικών αλλαγών σε αυτά. Μπορείτε να προσδιορίσετε τις επιθηλιακές δομές ιδιαίτερα μεγάλων μεγεθών κατά τη διάρκεια της διαδικασίας.
  5. PCR. Το πιο συνηθισμένο και πιο ενημερωτικό τεστ. Χρησιμοποιώντας την αλυσιδωτή αντίδραση της πολυμεράσης, είναι δυνατόν να εκτελεστεί η τυποποίηση, να προσδιοριστούν ο βαθμός ογκογονικότητας, η μέγιστη συγκέντρωση στο αίμα.
  6. Δοκιμή DESSENT. Η σύγχρονη καινοτόμος μέθοδος έρευνας σας επιτρέπει να διευκρινίσετε τα υπάρχοντα αποτελέσματα και να καθορίσετε την πιθανότητα του σχηματισμού ογκολογικής κατάρτισης.

Οι ίδιες διαγνωστικές τακτικές πραγματοποιούνται με όρους των ανδρών. Μετά από μια οπτική επιθεώρηση, πηγαίνει σε δοκιμές. Μόνο σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας μπορεί ο ειδικός να αξιολογήσει την πολυπλοκότητα της κλινικής περίπτωσης και να συνταγογραφήσει επαρκή θεραπεία.

Προσεγγίσεις θεραπείας

Σήμερα δεν υπάρχουν φάρμακα που θα μπορούσαν να καταστρέψουν εντελώς και για πάντα την ιογενή λοίμωξη στο σώμα. Εάν δεν είναι αυτοεξυπηρετούμενο, η πιο ελπιδοφόρα συνδυασμένη προσέγγιση είναι η πιο ελπιδοφόρα. Η θεραπεία των HPCH περιέχει τη χειρουργική απομάκρυνση των θηλώνων ή των κονδυλωμάτων στο πλαίσιο της συστηματικής θεραπείας με φαρμακευτικά προϊόντα, μέσα ομοιοπαθητικής, τη λαϊκή μέθοδο. Υπάρχουν αρκετές επιλογές για την καταστροφή της ανάπτυξης.

Ραδιοφωνική χειρουργική επέμβαση. Με ένα ειδικό μαχαίρι, ο σχηματισμός κόβεται, οπότε παράγεται πήξη πήξης και χρησιμοποιείται μια συσχέτιση.

Λέιζερ. Ένας αθάνατος και ανώδυνος τρόπος. Υπάρχει μια κρούστα κάτω από την οποία συνεχίζεται η διαδικασία επούλωσης. Το μειονέκτημα είναι η εμφάνιση των ουλών.

Ηλεκτρική εκκαθάριση. Η διαδικασία είναι σε μεγάλο βαθμό παρόμοια με τα δύο όσον αφορά την αποτελεσματικότητα, το κόστος και την αποτελεσματική έκθεση.

Cryodestruction. Επεξεργασία ανάπτυξης οποιουδήποτε είδους υγρού αζώτου. Μετά την κατάψυξη, απορρίπτονται από το δέρμα. Η διαθέσιμη τιμή, η έλλειψη αίματος, τα ουλές καθιστά αυτή τη μέθοδο πιο ελκυστική.

Χειρουργική εκτομή. Διεξάγεται εξαιρετικά σπάνια να αναπτύσσει μόνο ογκολογία σε περίπτωση υποψίας υποψίας πιθανότητας. Η ανάπτυξη αποκοπεί με τη βοήθεια ενός νυστέρι.

Η συστηματική θεραπεία του θηλώματος μας επιτρέπει να ενισχύσουμε την ανοσία, να μειώσουμε τη συγκέντρωση του ενεργού συστατικού -DNA στο αίμα και να αποτρέψουμε την ανάπτυξη των διεργασιών βύθισης.

Για το σκοπό αυτό, ορίζει χάπια:

  • Ανοσοποιητές.
  • αντιιϊκούς παράγοντες.
  • Κυτταοστατική.

Η διάρκεια της θεραπείας του μαθήματος είναι 10 έως 14 ημέρες. Εάν υπάρχει ένας συνεχής σεξουαλικός σύντροφος, είναι απαραίτητο να τον πείσετε ότι υποβλήθηκε σε εξέταση και ξεκινώντας από τη θεραπεία. Δεν πρέπει να απαλλαγείτε από την ανάπτυξη μόνοι σας.

Προληπτικά μέτρα

Δεδομένου ότι ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος διαδίδεται εύκολα σε ανθρώπους όλων των ηλικιών, δεν υπάρχει εγγυημένος τρόπος για να τον προστατεύσουμε από τη διείσδυση. Σύμφωνα με τους ελέγχους των ασθενών, ο εμβολιασμός είναι μια αξιόπιστη επιλογή για την πρόληψη της μόλυνσης.

Πρόληψη του ιού του θηράματος

Η σύγχρονη ιατρική ως πρόληψη προσφέρει ειδικούς ορούς. Το φάρμακο παράγεται με τη μορφή εναιωρήματος σε ενέσεις διαθέσιμης χρήσης, οι οποίες διευκολύνουν την εισαγωγή του εμβολίου και ελαχιστοποιούν τους κινδύνους μόλυνσης. Τα κορίτσια και τα αγόρια ηλικίας 9 και 14 ετών και οι νεαρές γυναίκες ηλικίας κάτω των 26 ετών υπόκεινται σε εμβολιασμό. Το Seren είναι καλά ανεκτό από το σώμα.

Ο εμβολιασμός είναι για προληπτικούς σκοπούς και δεν μπορεί να ενεργήσει ως φάρμακο.

Προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος μόλυνσης, πρέπει να παρατηρηθούν απλές συστάσεις.

  • Παρακολουθήστε προσεκτικά την προσωπική υγιεινή.
  • απαλλαγείτε από κακές συνήθειες.
  • Ενισχύστε την ασυλία, κάντε αθλήματα.
  • Πρακτική μόνο ασφαλές σεξ, αποφύγετε τυχαίους δεσμούς.
  • Φροντίστε την επιλογή του σεξουαλικού συνεργάτη.
  • Μια επίδειξη γυναικολόγου, Venereologist.

Μια σοβαρή στάση απέναντι στην υγεία σας θα βοηθήσει στην αποφυγή μόλυνσης και σε περίπτωση διείσδυσης του ιού για τη μείωση της πιθανότητας εξάπλωσης.

Δίπλωμα

Το HPV είναι η πιο συνηθισμένη επιλογή μιας λοίμωξης από την οποία κανείς δεν μπορεί να προστατεύσει. Προκειμένου να αποφευχθεί η ενεργοποίηση του ιού, είναι απαραίτητο να παρατηρηθούν μέτρα πρόληψης και να μειωθεί ο κίνδυνος ογκολογίας, να υποβληθούν σε προγραμματισμένες εξετάσεις εγκαίρως και να συμβουλεύσετε τον εαυτό σας με ειδικούς.